bərabər

1. sif. Başqası ilə tən, bir ölçüdə, bir boyda olan. Bərabər qiymətli. Bərabər qüvvəli. Bərabər kəmiyyətli. Boyu bərabəri – özü boyda. <Mehri xanım:> Bala, axır mən anayam! Boyum bərabəri oğul yetirmişəm. Ə. H.. Bərabər etmək – 1) bax bərabərləşdirmək; 2) bax bərabər tutmaq (aşağıda, 4-cü mənada).

2. sif. Başqası ilə bir hüquqda, bir vəziyyətdə olan. Bərabər hüquq. Deputat seçkiləri bərabərdir; hər bir vətəndaş bir səsə malikdir; bütün vətəndaşlar seçkilərdə bərabər əsaslar üzrə iştirak edirlər. – <Cahan:> İndi bizim hüququmuz kişilərlə bərabərdir. Ə. H..

3. Zərf mənasında. Bir yerdə, birlikdə, birgə, yanaşı, bahəm. Bərabər işləmək (çalışmaq). Bərabər oxumaq. – Nəbiqulu yeşiklə bərabər ağacdan uçub düşüb Qasımın otağının üstünə. Ə. H.. Bu qaranlıqla bərabər mavi boşluqlardan yerə xoş bir sərinlik də enirdi. M. İ.. Burada meyvə ilə bərabər . . nisbətən ucuz qiymətə şərab da tapmaq olurdu. Ə. Ə..

4. İs. mənasında. Tay, bənzər, misl. Onun bərabəri yoxdur. – Qaşı ay, çeşmi şux, müjganları ox; Cümlə kəsdən artıq, bərabəri yox. M. P. V.. Hikmətdə sənə heç kəs bərabər ola bilməz. M. F. A.. Bərabər tutmaq – bir tutmaq, tay tutmaq, başqası ilə bir tutmaq, bərabərləşdirmək.

5. İs. mənasında. Ön, qarşı, tuş, qabaq. <Şeyx Nəsrulla:> Bəlkə sizin də içinizdə belə münkirlər var? Əgər var, gəlsin bərabərimə. C. M.. Görcək anasın bərabərində; Yaş oynadı qəmli gözlərində. A. S..

6. Xəbər mənasında. Birdir, eyni şeydir deməkdir. Neftçinin borandan qorxub geri çəkilməyi, əsgərin silahı atıb səngərdən qaçmasına bərabərdir. M. Hüs..